خواستار آزادی فوری و بی قید شرط مادران در بند می باشید

بیش از 500 نفر از فعالان بین المللی سیاسی،مدنی،زنان و حقوق بشر با امضای دادخواستی خواستار آزادی مادران در بند و رعایت حقوق بشر در ایران شدند:

دادخواست برای آزادی فوری و بی قید و شرط مادران پارک لاله

)مادران عزادار ایران)

ژیلا ترمسی (مهدویان)و اکرم زینالی ( نقابی)

نقض بی شمار موارد حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران مسئله ای است که خصوصاَ پس از سرکوبهای وحشیانه بدنبال انتخابات مخدوش ریاست جمهوری سال 1388 هرروزه توجه بیشتری از وجدانهای بیدار را در جهان به خود معطوف ساخته است؛ از جمله اعدامهای گسترده ، زندان و شکنجه مخالفان سیاسی و دگراندیش، دستگبری فعالین حقوق بشر، روزنامه نگاران،... و حتی وکلای آنان. اینک در پی این همه ظلم و بیدادگری، حکومت جمهوری اسلامی سرکوبها و فشار های داخلی خود را به آنجا رسانده که حتی" مادران عزادارایران" (مادران پارک لاله) راکه به طرق قانونی و مسالمت آمیز به دادخواهی از فرزندان خود برخاسته اند، به بندمی کشد. مادرانی که در مقابل کشتار های بیرحمانه ، زندانی، شکنجه شدن و ناپدید شدن فرزندانشان عدالت را طلب می کنند، اینک پاسخشان میله های زندان است!

شنبه17 مهر1389( نهم اکتبر 2010) دو تن از این مادران ژیلا ترمسی و اکرم زینالی به همراه دختران جوانشان به طور همزمان در خانه های خود مورد یورش مأموران حکومتی قرار گرفته و بازداشت شدند. گرچه پس از 12 روز دختران آنان که حتی سابقه هیچگونه فعالیت حقوق بشری نیز نداشتند به قید کفالت آزاد شدند، اما این مادران همچنان با اتهامات واهی در زندان به سر می برند. خانواده های آنان نیز شدیداَ تهدید شده، تحت فشار هستند که هیچ گونه تماسی با خبرگزاری ها و دیگر مراجع نداشته باشند.

خانم ژیلا ترمسی مادری است که یکسال حبس و شکنجه ء پسر 19 ساله اش ،حسام ، آرام و قرار را از او و خانواده اش گرفته بود و مدت ها در پشت دیوار های زندان اوین همراه با دیگر مادران بست نشسته بود. حسام ترمسی که به دنبال دستگیری در اعتراضات سال گذشته مردم ایران به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، پس از یکسال تازه از زندان آزاده شده بود ،بلافاصله پس از آزادی، به منظور تهدید به سکوت، مورد حمله عوامل لباس شخصی حکومتی قرار گرفت و با ضرب چاقوی زهرآ گین شدیداَ مسموم و بیمار شد.

نیز خانم اکرم زینالی، مادر دیگر دربند ، مادر سعید زینالی است که یازده سال پیش در پی نا آرامی های دانشگاه پسر 21 ساله دانشجویش را در مقابل چشمان او و خانواده اش در منزل بازداشت کردند و سالها جستجو ومراجعه وی را به مراجع قانونی گوناگون برای یافتن فرزند ناپدید شده اش بی پاسخ گذاشتند.

تنها"جرم" این مادران آن است که علیرغم تمام زخمهایی که خود بر دل داشتند در کنار دیگر "مادران عزادار ایران" (مادران پارک لاله ) که به صورتی خود جوش گرد هم آمده بودند پرچمدارعدالت ، و آزادی بودند.

"جرم" این مادران آن است که دست در دست دیگر مادران ستم رفته ایران با حمل عکس فرزندان خود و شاخه گلی یا شمعی، هرهفته در پارک لاله ، پشت زندانها و یا در گورستانها با سکوت در کنار یکدیگر جمع می شدند تا ضمن دادخواهی برای فرزندان خود خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی، لغو احکام اعدام، و شناسایی مسئولین قتل ها و شکنجه های تمامی سی و یک سال گذشته شوند . .

بدیهی است حکومت جمهوری اسلامی برای توجیه به زندان افکندن و فشار روز افزون خود به این مادران دادخواه جز افترا زنی و ارتباط دادن آنان به صورت کذب با سازمانهای سیاسی دیگر و گاهاَ دارای مشی خشونت ورز، چاره ای ندارد.

مادران پارک لاله (مادران عزادار) طی اطلاعیه ای دستگیری دو تن از همراهان خود اکرم زینالی وژیلا ترمسی را شدیداَ محکوم نموده اند و اینگونه شایعه پراکنی ها را توطئه ای اعلام می کنند برای پرونده سازی و توجیه سر کوب هر حرکت حق طلبانه. آنان تصریح می کنند" از آنجا که این مادران خواسته‌هایی مدنی دارند، طبیعتاً نمی توانند و نمی‌خواهند با هیچ سازمان سیاسی در ارتباط باشند. بنابراین اتهام‌های وارده به مادران با روح حرکت مسالمت‌آمیز و مدنی مادران در تضاد است و به بند کشیدن و مورد اذیت و آزار قرار دادن خانواده‌ها، تعرض به حقوق اولیه تمامی انسان‌ها و نقض آشکار حقوق مدنی و شهروندی افراد است. "

ما امضا کنندگان این دادخواست از تمامی وجدانهای بیدار جهان تقاضاداریم تا دستگیری این دو مادر، ژیلا ترمسی( مهدویان) و اکرم زینالی (نقابی)، را محکوم کنند و اعلام می کنیم همراه با مادران دردمند و حق طلب ایران خواهان رعایت موازین حقوق بشر در ایران و هم چنین خواستار آزادی فوری و بی قید شرط این مادران باشیم.

جمعی از مادران پارک لاله (مادران عزادار ایران )

گروه حامیان مادران پارک لاله – اسلو /گروه حامیان مادران پارک لاله – ایتالیا//گروه حامیان مادران پارک لاله – بن /گروه حامیان مادران پارک لاله– دورتموند /گروه حامیان مادران پارک لاله–فرانکفورت/گروه حامیان مادران پارک لاله - کلن /گروه حامیان مادران پارک لاله – لندن /گروه حامیان مادران پارک لاله – لوس انجلس (وللی)/ حامیان مادران عزادار - لوس آنجلس (سانتا مونیکا) /گروه حامیان مادران پارک لاله – وین/گروه حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ

به همراه امضا کنندگان زیر: :

adriana flauto/aisan afschar/Aliebrahimi/Ana Maria Reyes Montano/Arta Parsiyan/Birgit Moxter/Bob Hatami/Bruno Cazauran/Catherine Avak/cazauran Bruno/chanel sarhangi/Cyrus Kamrava/Daniel Zeinali/Donatella Mendolicchio/Elisabeth Scott/Elisabeth Scott/Genevieve Bailey/Gertrud Samjeske/Gunnel Hinrichsen/Helmut N. Gabel/hemn seyedi/J. Vadovic/jacqueline Hobert/Jamileh Kalmijn/Janet Abdollahi/jeannette hanna /Jens Grünberg/John S. Burke/Kamal Aras/karin atashak/Karin Friend/Kathleen Holmes/Kerstin Kirschner /Marco Curatolo/Mariacarmela Ribecco/Merze Javanmard/Monika Miller/Nathalie Roche/Peter Marburger/Petra Plötz/ray haye/ray safar/Roman Baryalay/Samjeske Gertrud/shak sher/Sherry Jam/Sonja Jo/soran rashi/Steinar Strandheim/Steve Moralee/susan navissi/sylvie sevigny/uli vsanden/Ulrike Hasselbecher/Waana Kaneschka

آ . افشین جم/آ. ناظرین/آبتین زینالی/آذر محلوجیان/آذر منصوری/آذر مهرابی/آراز م.فانی/آرام ملکشاه/آرزو آزادی/آزاد کردی/آزاد مراديان/آزاده دواچی/آزرم نوروزی/آزیتا رضوان/آزیتا کیانی/آناهیتا اخوان/آناهیتا رحمانی/آينده آزاد/آیدا ابروفراخ/آیدا سعادت/ابراهیم سبزواری/احمد اندریاری/احمد ثوابی/احمد سزاوار/اردوان نعیمی/ارزو حسینی/اصغر آهنین/اصغر ایزدی/اصغر برزو/اعظم اشراقی/اعظم قریشی/اعظم مظاهری/اقبال اقبالی/اقدس چرونده/اکبر حقیقی/اکرم آزادطلب/اکرم ابویی/اکرم خانلالقلو/اکرم محمدی/اکرم موسوی/البرز سعیدی/الهام قیطانچی/الهه مشعوف/الیزا آذرلی/اميد كوهي/امیر خواجه اولیا/امیر رشیدی/انسيه سلماني/انور میرستاری /ایدا ابروفراخ

بابک عظیمی/بانو ایرانی/بلال مرادویسی/بهارا بهروان/بهاره شرقی/بهرام آبتین /بهرام امامی/بهرام نعیمی/بهروز سوران/بیژن افشار/بیژن پیرزاده/پدرام رضازاده/پرتو نوری علا/پرویز مختاری/پروین ابراهیم زاده/پروین اردلانپروین پرتویی/پروین پیروزی/پروین ذبیحی/پری خشنود/پریچهر نعمانی/پریسا ابوالقاسمی/پوران رضایتی/پوری صدیق/پویا عزیزی

تقی ممکن/توران ناظمی

ثریا سبزواری/ثریا عامری/ثریا مانی

جاوید پاینده/جاوید صحرایی/جلیل بهار/جمال نجاری/جمشيد اسدی/جمیله ناهید/جمیله نیرومندی/جواد تعالی/جواد قاسمی/حامد انصاری/حجت کسرائیان/حسام همدانی/حسن جعفری/حسن نايب هاشم/حسین علوی/حسین نقی پور/حسین والا منش/حميد روشن/حمید بی ازار/حمید حمیدی/حمیده نظامی/حمیلا نیسگیللی/خدیجه مقدم /خسرو تجربه کار/خسرو رحیمی/خسرو زمانی/خسرو گلستانی

داریوش مجلسی/داریوش مظاهری/راضی رضوی/راضیه ابراهیم زاده/راما هاشمی علیا/رامین امن گستر /رامین نیکو/ربابه لقیمی/رحمان جوانمردی/رخشنده حسین پور/رضا بی شتاب/رضا چرندابی/رضا سجادیان/رضا صالح/رضا کاویانی/رضا کریمی/رضا هیوا/رضوان مقدم/راضیه اکبرقلی/رها گوهری

روحی شفیعی/روز معصومی/روزین شریفی/روشنک استرکی/روشنک حمیدی/رویا ایرانی/رویا تیموری

زرین شقاقی/زهره اسدپور/زویا اسکندریان/زیبا شکیب/زینب پیغمبرزاده/زینب قار اویسکی/زینب قاسمی/زینت تربیتی

ژاله حریری/ژاله سحر خیز/ژیلا گلعنبر/ژیلا مهدی پناه

سارا آذرلی/سارا اسمی زاده/سارا زارع/ساسان امجدی/سام فاضل /ستاره هاشمی/سرور صاحبی/سعید جلالی فر/سمیرا پوراندخت/سمیه رشیدی/سوده سلطانراده/سوسن طهماسبی/سوسن فدایی/سوسن محمدخانی غیاثوند/سوسن میلانی/سوسن نویسی/سوفیا صدیق پور/سولماز ایکدر/سیامک حیدری/سیامک سهراب منش/سیاوش جلیلی/سیاوش چگنی/سیاوش کوهرنگ/سیروان جلال/سیروس رزاقی پور/سیما دینی/سیمین نصیری/سینا حشمتی

شبنم اسداللهی/شعله زمینی/شکوفه امیری/شکوفه کاوانی/شمس تولایی/شهاب الدین شیخی/شهرام بنی هاشمی/شهرام تهرانی /شهرزاد آل داود/شهره محبی/شهزاد کلاهی/شهلا آبغاری/شهلا انتصاری/شهلا بهار دوست/شهلا دباغی/شهلا شفیق/شهلا صادقی/شهلا فیضی/شهناز بیات/شهناز مرتب/شهین نوائی/شيرين اردلان/شیرکو جهانی اصل/شیرین دخت دقیقیان/شیرین فامیلی/شیلا مصطفی زاده/شیوا امین پور/شیوا نوجو

صاعقه امانی/صباح نصری/صبرا رضایی/صبری نجفی/صحر صنیعی/صدیقه مقدم/صفا مرادی/طاهره خرمی/طلعت تقی نیا/طیبه اسدی

عارف نادری/عاطفه جعفری/عباس اکرمی/عباس رحیمیان/عباس فتاح/عباس مظاهری/عزیز کرم لو/عسگر آهنین/عسل اخوان/عفت ماهباز/علی ابراهیمی/علی اکبر خسروشاهی/علی پورنقوی/علی رنجبر/علی شاکری/علی عزیزی/علی فروزنده/علی مالک زاده/علی ماهباز

غزاله مهدوی

فاطمه ابراهیمی/فاطمه اسماعیلی/فاطمه رضایی/فاطمه سادات سید مفیدی/فتانه صادقی/فرح حاجی/فرح طاهری/فرحناز محمدی/فردوس تاجدینی/فرزانه عظیمی/فرشته فراهانی/فرشید یاسایی/فروغ رسولی/فروغ سمیع نیا/فریبا تحقیقی/فریبا عظیمی/فریبرز سروش/فریبرز مرزبان/فرید فراهان/فریده کرملویی

کاروان راد/کاظم علمداری/کامران عالمی نژاد/کاوه رضائی شیراز/کاوه کرمانشاهی/کاوەیس دانشیار/کتایون آذرلی/کتایون خسروشاهی/کتایون عظیمی فرد/کتی شیبانی/کریم دانشیار/کیهان یوسفی/کیواندخت قهاری/کیومرث کیانی

گلرخ جهانگیری/گلی آریا

لادن بازرگان/لقمان فاروقی

م. مظاهری/م.فاضل/ماریا رشیدی/ماهور وجدی/مجید حکی/مجید سعادت پور/محبوبه حسین زاده/محبوبه محبی/محراب درو

محسن کاک آرش/محسن نژاد/محمد بهبودی/محمد حسین جعفری/محمد شیرزاد/محمد علی محسنی پور/محمد قندجی/محمد نجف زاده /محمد نصیری/محمدتوفیق اسدی/محمدرضا اسکندری/محمدرضا روحانی/محمود پرک/مدیا بایزیدپور/مرتضی ضیا بری/مرجان گرکانی

مرسده هاشمی/مرضیه بخشی زاده/مریم اهری/مریم برای علی/مریم بهرمن /مریم بیدگلی /مریم حکمت شعار/مریم رحمانی/مریم رهنما/مریم شانسی/مریم قاسمی/مریم کاویانی/مزدک نصیری/مژگان ثروتی/مسعود صدیق پور/مسعود فتحی/مسعود مولوی/مصطفی مهماندار فرد/منصوره بهکیش/منوچهر رادین/منیره برادران/منیره حاجی/منیژه ناظم/مهدی خانبابا تهرانی/مهدی ماهباز/مهدیه فراهانی/مهران ماهویی/مهران مهدوی/مهرداد عمادی/مهرنوش اعتمادی/مهسا حسینی خواه/مهشید پگاهی/مهین رنجبر/میترا ابراهیمی/میترا زاهدی/میرعلیرضا میرمحمدی/مینا محمدزاده/مینا نیک/مینو فروغ/میهن روستا

نائمه اصفهانیان/نادر حاجی محسن/نازنین افشین جم/نازی عظیما/ناصح فریدی/ناصر رحمانی نژاد/نامدار بقایی یزدی/ناهید جعفری/ناهید حسینی/ناهید خیبری/ناهید کشاورز/ناهید مکری/ناهید میرحاج/ناهید نصرت/ناهید همت پور/ندا فرخ/نریمان رحیمی/نسرین ابراهیمی/نسرین بصیری/نسرین حسین پور/نسرین یگانه/نسیم خسروی مقدم/نگار یوسفی/نگین راستی/نگین شیخ الاسلامی وطنی /نوشین بلوریان/نوشین خاکی/نوشین شاهرخی/نوشین فاطمی/نوشین ناظمی/نیره توحیدی/نیره جلالی(مادر بهکیش)/نیکی احمدی

هادی جواهری لنگرودی/هادی شمس حائری/هادی شیخی/هایده تابش/هایده درآگاهی/هایده صنعتی/هلن منشی زاده/همایون مهمنش/هنگامه بهادر/هنگامه هویدا/هیلدا نیک بخت

وجیهه مقدم/وهاب کرد قراچالو

یاسمین درویش پور/یاشار حاجبی/یاور خسروشاهی

یک چهره برای حقوق بشر در ایران A face for human rights in iran

Es steht schlecht um die Menschenrechte im Iran. Seit den Massenprotesten nach den Präsidentschaftswahlen 2009 sind zahlreiche Fälle von Folter, Vergewaltigungen, Verhaftungen, erpressten Geständnissen und andere Rechtsbeugungen im Iran bekannt geworden. Für die westliche Presse ist es so gut wie unmöglich, aus dem Land zu berichten. Umso besser sind Exiliraner, die mit ihren Verwandten und Freunden im Iran im Kontakt stehen, informiert. Sie bekommen hautnahe Schilderungen über immer weitere Vergehen gegen Menschenrechtsaktivisten, Verwandte von Gefangenen oder Rechtsanwälte, die sich im Rahmen geltenden Rechts im Iran für ihre Mandanten einsetzen, mit. Die einzige Chance dieser Menschen, dem Alptraum von Drohkulisse, Erpressungen und Erniedrigungen zu entkommen, ist das Licht der Öffentlichkeit sowohl im Iran und vor allem in der westlichen Welt.

Ein Gesicht für Menschenrechte im Iran ist eine laufende Aktion, die in verschiedenen Städten Europas seit Juli 2009 unter der Federführung des Internationalen Komitees für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran durchgeführt wird, um die Bevölkerung im Westen auf dem Laufenden zu halten und der iranischen Regierung zu zeigen, dass sie nicht im Schatten von Atomverhandlungen seine Menschenrechtsverletzungen unbemerkt durchführen kann. In zehn Aktionen sind bereits mehr als tausend Bilder und Videos, die über Youtube zu sehen sind, zusammen gekommen. Auf Facebook schließen sich mehr und mehr Aktivisten dieser Idee an.

Das Internationale Komitee für die Rechte der Studenten und Derwische im Iran, Amnesty International , Bezirk Frankfurt und Solidarity with Mothers of Laaleh Park werden in Frankfurt an der Alten Oper Passanten bitten, ihr Gesicht fotografieren zu lassen. Gleichzeitig werden in weiteren Städten Gesichter von Passanten aufgenommen. Aus den Fotos werden Poster und Videos erstellt, die im Internet auch aus dem Iran zu sehen sein werden. Die Botschaft: Wir sehen, was die iranische Regierung ihren Bürgern antut. Wir protestieren gegen Gewalt und Folter, Verdrehungen und Verleumdungen, unter denen viele Menschen im Iran leiden. In Frankfurt wird die Hauptaktion stattfinden, die von allen drei Organisationen gemeinsam organisiert und durchgeführt wird. In Köln, Hamburg, Oslo, Florenz und Siena tragen die Solidaritätsgruppen mit den Trauernden Mütter vom Laleh Park die Verantwortung, in München stehen Mitglieder von Amnesty International und in London, Stockholm und Kopenhagen ist das Internationale Komitee für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran aktiv.

Ein Gesicht für Menschenrechte im Iran

Samstag, 13.November 2010, 13:00 Uhr

Frankfurt (Solidarity with Mothers of Laaleh Park//Amnesty International//Internationales Komitee für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran)

Köln (Solidarity with Mothers of Laaleh Park)

Hamburg (Solidarity with Mothers of Laaleh Park)

München (Amnesty International//United4Iran)

Stockholm (Internationales Komitee für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran)

Oslo (Solidarity with Mothers of Laaleh Park)

Kopenhagen (12:00 h bis 15:00) (Internationales Komitee für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran)

London (11:00 h bis 16:00 h) (Internationales Komitee für die Rechte von Studenten und Derwischen im Iran)

Florenz (ab 17:00h) (Solidarity with Mothers of Laaleh Park Italian & Dortmund)

Siena (12.11.2010, 11:00h) (Solidarity with Mothers of Laaleh Park Italian & Dortmund)

Dortmund (11.11.10 um 17.00h in Florenz und 12.11.10 um 11.00h in Siena ( Solidarity with Mothers of Laaleh Park)

این اکسیون در چندین شهر جهان در روز 13 نوامبر برگزار میشوم که در بعضی از شهر ها مثل استهکلم، لندن، مونیخ و کوپنهاک بدون حضور حامیان مادران پارک لاله و از طرف گروههای دیگر فعال در زمینه حقوق بشر برگزار میشود

.

یک چهره برای حقوق بشر در ایران

A face for human rights in iran

اکسیون سراسری حامیان مادران پارک لاله

13 نوامبر2010

تعدادی ازگروههای حامیان مادران پارک لاله در شهرهای مختلف جهان در اعتراض به دستگیری، شکنجه و اعدام فعالان سیاسی و عقیدتی و مدافعان حقوق بشر دریک حرکت اعتراضی سراسری" یک چهره برای حقوق بشر" در ایران شرکت میکنند. در این حرکت اعتراضی سراسری ضمن اطلاع رسانی در مورد نقض حقوق بشر در ایران از همراهان و رهگذران دعوت میشود که با انداختن عکسی همراه با تابلوی" یک چهره برای حقوق بشر در ایران" و انتشار آن در رسانه ها همبستگی خود را با مردم ایران ابراز کنند.

ما حامیان "مادران پارک لاله" (مادران عزادار) با شرکت در این حرکت اعتراضی دستگیری و آزار و شکنجه تمام فعالان سیاسی و عقیدتی بخصوص دستگیری مادران پارک لاله، خانم نقابی و خانم مهدویان را محکوم میکنیم و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان می باشیم.

به امید آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی و برقراری صلح و آرامش در ایران.

شرکت کنندگان در این حرکت اعتراضی سراسری:

حامیان مادران پارک لاله/فرانکفورت

حامیان مادران پارک لاله/دورتموند

حامیان مادران پارک لاله/ ایتالیا (در دو شهرفلورانس و سی ینا)

حامیان مادران پارک لاله/کلن

حامیان مادران پارک لاله/هامبورگ

حامیان مادران پارک لاله/اسلو

حامیان مادران پارک لاله/لوس آنجلس-ولی

میز اطلاع رسانی در شهر افن باخ در روز سوم نوامبر

در روز 3نوامبر در شهر افن باخ نزدیک فرانکفورت برنامه ای به مناسبت" تحولات اخیر در ایران و نقش زنان "در آن برگزار شد. ما حامیان مادران پارک لاله/فرانکفورت این موقعیت را مناسب دیدیم که در این برنامه که شرکت کننده زیادی داشت صدای مادران و زندانیان سیاسی را به گوش دیگران برسانیم و برای آزادی آنان امضا جمع کنیم خوشبختانه در این کار موفق بودیم و شرکت کنندگان توجه زیادی به اطلاعات و افشاگریهای ما در مورد جنایاتی که در ایران رخ میدهد نشان دادند و اعلام همبستگی و همدردی با خانواده های قربانیان و زندانیان سیاسی کردند .
به امید رهایی ایران از ظلم و ستم
حامیان مادران پارک لاله/فرانکفورت

Please sign لطفا با امضای خود مادران دستگیر شده را حمایت کنید

petition to free the " Mourning Mothers" of Iran

petition to free the " Mourning Mothers" of Iran,Jila Tarmassi and Akram zeinali

Numerous cases of human rights’ violations in Iran, including cruel executions, unlawful detainments, torture, and all sorts of persecutions have attracted the global attention during the last three decades, especially in the aftermath of the fraudulent presidential election of 2009. Among these cases, are unlawful detentions of the members of the Mournful Mothers of Iran, also known as: Mothers of Laleh Park, a group of the mothers of the 2009 victims of violence. These mothers have gathered to call for justice and truth finding regarding their beloved ones, who were killed during the peaceful protestations, or in prisons as a result of torture, or were executed, or have disappeared since then. On Octpber 9, 2010, two members of the Mournful Mothers of Iran, Mrs. Jila Tarmassi and Mrs. Akram Zeinali, together with their daughters were attacked by the regime’s officials at their homes, and consequently were sent to prison.

The daughters were released after 12 days, but the mothers are still in prison without any communication with outside. The detainees’ families are under constant pressure and treats to remain silent and abstain from being interviewed by the media. Jila Tarmassi is the mother of a 19 years old young man, who had spent a year in the prison, endured inhuman tortures, and was recently released. A few days after his release, private agents of the regime stabbed him by a poisonous knife on the street and is currently in a critical health condition. Akram Zeinali is the mother of a university student, who was arrested 11 years ago at his family residence, but during all these years, and after painful investigations the family has not found any single trace of him, and the officials are not responsive in this regard. Mother of a disappeared son, Akram Zeinali has been arrested because of her legitimate quest for information and justice. The two detained mournful mothers, together with other peers, used to gather all Saturdays in cemeteries, or in Laleh Park in Tehran, engaging in peaceful and silent protestations while holding candles and roses in the memories of all the victims of violence and mass murders during the last 30 years of the hardliners’ dominance in Iran. They peacefully call for the release of all political prisoners, the abolition of the capital punishment, and identifying those responsible for all murders and tortures during the last 30 years. The officials being under the pressure of the public opinion that condemns the detentions of these innocent mournful mothers, have resorted to false and malicious accusations against them, and claimed an imaginary link between these mothers and the opposition’s political parties and groups, amongst them some have backgrounds of armed and violent activities. Recently, Mournful Mothers of Iran, also known as: Mothers of Laleh Park, in their official statement, have officially rejected the false accusations against Jila Tarmassi and Akram Zeinali, as a mean resort by the regime’s officials to create fallacious documentation against these mothers and justify the suppression of their noble cause.

The statement emphasizes that: “The very fact that these mothers’ quests are civil and not political in nature proves that they have nothing to do with political organizations. Therefore, the current accusations against these mothers are contradictory to the reality of their peaceful and civil activities. The imprisonment and persecution of these mothers is a violation of the basic human and citizenship rights.” We, the signatories of this plea, call the global conscience for condemning the detention of Jila Tarmassi and Akram Zeinali, and to declare solidarity with the mournful mothers of Iran in their quest for human rights in Iran

. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . .

خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط مادران و رعایت موازین حقوق بشر در ایران هستیم ! نقض حقوق بشر در ایران مسئله ای است که هر روز توجه بیشتری از وجدانهای بیدار جهان را به خود معطوف می کند؛ از جمله آن می توان اعدامهای گسترده ،زندان و شکنجه مخالفان سیاسی و دگراندیش، دستگیری فعالین حقوق بشر،روزنامه نگاران،... و حتی وکلای آنان را نام برد. اینک در پی این همه ظلم و بیدادگری، حکومت جمهوری اسلامی، سرکوبها و فشارهای داخلی خود را به آنجا رسانده که حتی"مادران عزادارایران" (مادران پارک لاله) را که به شکل قانونی و مسالمت آمیز به دادخواهی از فرزندان خود برخاسته اند، به بند می کشد.

مادرانی که در مقابل کشتار های بیرحمانه ، زندانی، شکنجه شدن و ناپدید شدن فرزندانشان عدالت را طلب می کنند، اینک پاسخشان میله های زندان است! شنبه نهم اکتبر 2010 دو تن از این مادران " ژیلا ترمسی و اکرم زینالی" به همراه دختران جوانشان به طور همزمان در خانه های خود مورد یورش مأموران حکومتی قرار گرفته و بازداشت شدند. گرچه پس از 12 روز دختران آنان که سابقه هیچگونه فعالیت نداشتند به قید کفالت آزاد شدند، اما این مادران همچنان با اتهامات واهی در زندان به سر می برند و تا کنون هیچ خبری از آنان در دست نیست. خانواده های آنان نیز شدیداَ تهدید شده و تحت فشار هستند که هیچ گونه تماسی با خبرگزاری ها و دیگر مراجع نداشته باشند. خانم ژیلا ترمسی مادری است که یکسال حبس و شکنجهء پسر 19 ساله اش ،حسام ، آرام و قرار را از او و خانواده اش گرفته بود و مدت ها در پشت دیوار های زندان اوین همراه با دیگر مادران بست نشسته بود. حسام که به دنبال دستگیری در اعتراضات سال گذشته مردم ایران به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، پس از یکسال تازه از زندان آزاده شده بود ،بلافاصله پس از آزادی، به منظور تهدید به سکوت، مورد حمله عوامل لباس شخصی حکومتی قرار گرفت و با ضرب چاقوی زهرآ گین شدیداَ مسموم و بیمار شد.

هم چنین خانم اکرم زینالی، دیگر مادر دربند و مادر سعید زینالی است که یازده سال پیش در پی نا آرامی های دانشگاه پسر 21 ساله دانشجویش را در مقابل چشمان او و خانواده اش در منزل بازداشت کردند و سالها جستجو ومراجعه وی را به مراجع قانونی گوناگون برای یافتن فرزند ناپدید شده اش بی پاسخ گذاشتند. تنها"جرم" این مادران آن است که علیرغم تمام زخمهایی که خود بر دل داشتند در کنار دیگر "مادران عزادار ایران" (مادران پارک لاله ) که به صورتی خود جوش گرد هم آمده بودند پرچمدارعدالت ، و آزادی بودند ایستادند. "جرم" این مادران آن است که دست در دست دیگر مادران ستمدیده ایران با حمل عکس فرزندان خود و شاخه گلی یا شمعی، هرهفته در پارک لاله ، پشت زندانها و یا در گورستانها با سکوت در کنار یکدیگر جمع می شدند تا ضمن دادخواهی برای فرزندان خود خواستار آزادی کلیه زندانیان سیاسی، لغو احکام اعدام، و شناسایی مسئولین قتل ها و شکنجه های تمامی سی و یک سال گذشته شوند . بدیهی است حکومت جمهوری اسلامی برای توجیه به زندان افکندن و فشار روز افزون خود به این مادران دادخواه جز افترا زنی و ارتباط دادن آنان به صورت کذب با سازمان های سیاسی دیگر و گاها دارای مشی خشونت ورزانه،چاره ای ندارد. مادران پارک لاله (مادران عزادار) طی اطلاعیه ای دستگیری دو تن از همراهان خود اکرم زینالی وژیلا ترمسی را شدیداَ محکوم اعلام کرده اند و اینگونه شایعه پراکنی ها را توطئه ای اعلام می کنند برای پرونده سازی و توجیه سرکوب هر حرکت حق طلبانه. آنان تصریح می کنند" از آنجا که این مادران خواسته‌هایی مدنی دارند، طبیعتاً نمی توانند و نمی‌خواهند با هیچ سازمان سیاسی در ارتباط باشند. بنابراین اتهام‌های وارده به مادران با روح حرکت مسالمت‌آمیز و مدنی مادران در تضاد است و به بند کشیدن و مورد اذیت و آزار قرار دادن خانواده‌ها، تعرض به حقوق اولیه تمامی انسان‌ها و نقض آشکار حقوق مدنی و شهروندی افراد است.

" ما امضا کنندگان این دادخواست از تمامی وجدانهای بیدار جهان تقاضاداریم تا دستگیری این دو مادر، ژیلا ترمسی( مهدویان) و اکرم زینالی (نقابی)، را محکوم کنند و اعلام می کنیم همراه با مادران دردمند و حق طلب ایران خواهان رعایت موازین حقوق بشر در ایران و هم چنین خواستار آزادی فوری و بی قید شرط این مادران باشیم. گروه های حامیان مادران پارک لاله(مادران عزادار ایران) در سراسر جهان به همراه امضا کنندگان زیر : supporters of " Mothers of Laleh park" ( "Mourning Mothers" of Iran) and The following signatories:

---

* Erforderlich

please inter your real name : *

حمایت مادر فرزاد کمانگر از مادران در بند

حمایت مادر فرزاد کمانگر از مادران در بند

دایه سلطنه، مادر فرزاد کمانگر: همدردی مادران را هم برنمی‌تابند

حدود یک ماه از بازداشت اکرم نقابی و ژیلا مهدویان مادران سعید زینالی و حسام ترمسی می‌گذرد. این دو زن که از مادران پارک لاله هستند هفدهم مهر ماه سال جاری همراه با دختران‌شان در منازل شخصی خود توسط ماموران امنیتی با اتهام واهی ارتباط با اشخاص و سازمان‌های سیاسی بازداشت شدند. هر چند دو دختر جوان ایشان پس از 13 روز با قرار کفالت آزاد گردیدند اما این دو مادر همچنان در بازداشت به سر می‌برند.
سعید زینالی در جریان وقایع تیر ماه 78 توسط ماموران امنیتی ربوده شد و هنوز هیچ اطلاعی از سرنوشت او در دست نیست. حسام ترمسی نیز از جمله زندانیان پس از وقایع انتخابات سال گذشته است که پس از تحمل حبس یک ساله‌ی خود اکنون در بستر بیماری قرار دارد.
سلطنت رضایی، مادر فرزاد کمانگر، معلم کُرد که اردیبهشت ماه امسال اعدام شد در گفت‌وگویی کوتاه با سایت مادران پارک لاله (مادران عزادار) ضمن پشتیبانی از مادران بازداشت شده خواستار آزادی آنان و پایان دادن به اعمال فشارها بر خانواده زندانیان و جان باختگان سیاسی شد.

دایه سلطنه گفت: فرزندان‌مان را که از ما گرفتند، یا به زندان انداختند و یا اعدام کردند. حالا حتی همدلی و همدردی مادران را هم برنمی‌تابند. به چه حقی ما اجازه نداریم به دیدار هم برویم و با هم باشیم و یکدیگر را تسلی دهیم. درد را برای‌مان به وجود آوردند و حالا می‌خواهند جلو همدردی و همدلی ما را هم بگیرند.

وی در ادامه افزود: بارها گفته‌ام ما مادران سرافرازیم و نه عزادار. ما به داشتن چنین فرزندانی افتخار می‌کنیم. بچه‌های ما بهترین فرزندان این سرزمین هستند که برای آزادی مردم‌شان بهترین سال‌های عمرشان را در زندان گذراندند و کسانی هم مثل پسر من تا پای جان‌شان ایستادند.

مادر فرزاد کمانگر در پایان با اشاره به دیداری که چندی پیش با مادران پارک لاله داشته است گفت: در دیدارها و جلسات ما خبری از بحث‌های سیاسی نیست که حالا این مادران را متهم به ارتباطات سیاسی کرده‌اند. ما به دیدن هم می‌رویم، دور هم جمع می‌شویم تا یکدیگر را تسکین دهیم و از غم خود کم کنیم.

ما نمی‌خواهیم تجربه‌ی تلخی که ما داشتیم و رنجی که کشیدیم برای هیچ مادر دیگری تکرار شود. حق این نیست مادری که پس از ده سال هنوز از سرنوشت پسرش بی‌اطلاع است و مادری که پسرش بعد از آزادی هنوز در بستر بیماری است را این طور دوباره آزار بدهند و چنین اتهاماتی به آنها بزنند..